Naar aanleiding van gedichtendag lopen we een dagje mee met onze speculaasbakker.
De wekker nog maar net afgezet,
of hij springt al uit zijn bed.
Fris uitgeslapen en zonder gezeur,
want een bakker heeft geen ochtendhumeur!
In de straten is het nog donker en bijzonder vroeg,
maar er staat alweer een nieuwe dag voor de boeg.
De radio aan en de koffie loopt,
terwijl hij zorgvuldig zijn schort dichtknoopt.
Alle ingrediënten doet hij bij elkaar,
nog even mengen en het deeg is alweer klaar.
Al een geluk heeft onze bakker goede spieren,
om het deeg in die speculaasvormen te zwieren!
Want dat is zwaar werk,
gelukkig is hij beresterk!
De eerste kar kan alvast de oven in,
en onze bakker, die start weer van bij het begin.
Elk speculaasje wordt gekeurd;
perfect gebakken en mooi gekleurd?
En als alles aan zijn eisen voldoet,
dan is pas zijn werkdag goed!
Prachtig geschreven.
Een leuk en tof gedicht…